UÇMAYI BİLMEYEN UÇURTMA
Bir varmış bir yokmuş. Bir uçurtma varmış, ama rüzgar esmediği için uçamazmış. Daha doğrusu uçmayı bilmezmiş. Onunla alay etmesinler diye böyle söylermiş. Sonra menekşeden bir ses işitmiş: ‘’Eğer bize su verirsen, sana rüzgar estiririz.’’ E uçurtma da çiçekleri severmiş, onlara bir bardak su vermiş. Çiçekler teşekkür edip rüzgar estirmiş. Uçurtma teşekkür etmiş. Ama uçmayı bilmediği için bir o yana bir bu yana gitmiş. Bir şahinden yardım istemiş. Ona da yılan gerirmiş. Uçmayı öğrenmiş, göklerde süzüm süzüm süzülüvermiş. Ama bu uzun sürmemiş. Çiçekler rüzgarı çok hafif estirmiş. Ama sonra rüzgarlı bir vadide uçmuş. Artık uçmaya doymuyormuş.
SON ❤
Eski Bir Kütüphane 